Het klampt zich stevig vast
Vastberaden om vol te houden
De strijd te winnen
Het geeft niet zomaar op
Heeft het nooit gedaan
Zal het ook nooit doen
Strijdlustig zoekt het houvast
Een grimas, een kreun, een kramp
De wind wakkert aan
En versterkt de wilskracht
Het zelfvertrouwen groeit en groeit
De grimas wordt een glimlach
De kreun een zucht van verlichting
De kramp een gevoel van euforie
Nog even en het waant zich onoverwinnelijk
Hoe meer tegenstand, hoe sterker de drang om te heersen en te winnen
Tot plots de wind wegvalt
Zonder aankondiging
Zonder boe of ba
Zomaar, uit het niets
Het effect is er niet minder om
Het gevoel van euforie verdwijnt als sneeuw voor de zon
Door het verdwijnen van de tegenstand, verdwijnt de wil om te winnen
Maar niet voor lang
Het besef van opgave van de tegenstander dringt langzaam door
Het heeft gewonnen en de overwinning smaakt zoet, heel zoet
quintie's uitlaatklep 